13 Mart 2011 Pazar

HÜZÜN

Gün batar ve bulanırken
Gecenin rengine
İçimi ezen bir hüzün çöker
Yüreğime
Şimdi sensiz,bomboş
Ve neşesiz kaldım
En mutlu anılarımızın tanığı
Kumburgaz sahilinde
Kızlarım ve sen geliyorsun
Bir an gözlerimin önüne
Bir serap gibi beliriyorsunuz
Islak kumların üzerinde
Sesleniyorum
Ama sanki duymamışcasına
Uzaklaşıyor ve siliniyorsunuz
Göğü kızıla boyayan
Gün batımının ufuk çizgisinde

Hiç yorum yok: